سررسید (من نوشت های من)

وقتی جز دعا کاری در توان خود نمی بینم،وقتی در قنوت هایم نگاهم می کنی،وقتی از درد  بی امان این روزهای تو دردم میگیرد و بی امان تمام مسیر خسته ی دانشگاه تا خانه را با همه ی وجودیم،"امن یجیب "می خوانم و چشمان خیره ب خیابانم احساس می کنند ک هر از گاهی خیابان از پشت شیشه اتوبوس  تار می شود ، این یعنی:

به وضوح دوست دارم